کتاب گویا جاناتان مرغ دریایی

صبح شده بود و آفتابی تازه برآمده، بر سطح شیارهای موج گونه ی دریای آرام گرد طلا می پاشید.
نزدیک دو کیلومتر دورتر از ساحل، یک قایق ماهیگیری طعمه ها را در آب انداخت و عبارت (بچه ها، صبحانه!) در هوا برقی زد و چیزی نگذشت که هزاران مرغ دریایی از راه رسیدند تا برای تکه های غذا بجنگند و بگریزند. روز پر جنب و جوش دیگری آغاز می شد.