کتاب چگونه غرب خدا را واقعا از دست داد؟ (نظریه ای بر سکولاریزاسیون) اثری است از مری ایبرشتات به ترجمه محمد معماریان و چاپ انتشارات ترجمان. این کتاب به ارائه نظریه ای کاملا معکوس با آنچه که رویکردهای مربوط به سکولاریزاسیون بر آن اعتقاد دارند می پردازد، نظریه ای که در آن افول و فروپاشی خانواده مقدم بر فروپاشی کلیسا و از بین رفتن خدا در زندگی جوامع غربی دانسته می شود و یا در حدی میانه هردوی این موارد به شکلی یکسان بر یکدیگر تاثیر گذاشته اند. این نظریه که ایبرشتات مطرح کرده از سوی بسیاری از متفکرین و منتقدین قابل دفاع و منطقی دانسته شده و البته پذیرای انتقادات بسیاری هم بوده است. نویسنده به دنبال چرایی افول دین در غرب و یافتن عللی است که موجب تحول تمدن شده اند.

گزیده ای از کتاب :

اگر استدلال این کتاب صحیح باشد -یعنی اگر موفقیت مسیحیت در غرب تا حد زیادی مدیون خانواده طبیعی باشد و بالعکس- آنگاه گویا در ابتدا می توان فقط یک تعبیر از فشارسنج ایام معاصر داشت، آن هم اینکه پیش بینی افول بیشتر هر دو نهاد، خانواده و ایمان، عملا جای انکار ندارد.

بالاخره مهم نیست کدام متغیر نیابتی را برای سلامت کلی خانواده غربی استفاده کنید. تقریبا همه آن متغیرها سیر نزولی دارند، و برخی هم گویا دچار سقوط آزادند. در کل ملت های توسعه یافته درصد خانواده های متاهل دست نخورده بچه دار روز به روز کمتر می شود. تعداد کمتری از مردم بچه دار می شوند؛ تعداد آن هایی که بچه دارند و می توانند خانه ای دست نخورده را با دو والد برای رشدشان حفظ کنند کمتر می شود. و جایگزین های نهادی برای خانواده، از مهدکودک در آغاز زندگی تا خانه سالمندان در انتهایش، ضرب آهنگ خانوادگی تولد و وابستگی و مرگ را به طرز بی سابقه ای متوقف و مختل کرده اند.

این موارد و شاخص های دیگر را که کنار هم بگذاریم حاکی از آن اند که خانواده، هم به عنوان یک نهاد شاداب و هم به عنوان یک هنجار اجتماعی، با کشمکش بی حاصلی مثل سیزیف رو به روست؛ و تکرار کنیم، خانواده که برود کلیسا هم می رود. ولی حتی این صورت بندی نیز حق مطلب را برای چشم انداز جمعیت شناختی عجیب و غریبی که در آینده نزدیک برای غرب رخ می دهد ادا نمی کند. اجازه دهید یک جامه آماری بر تن این تصویر از رویدادهای فعلی بپوشانیم تا بفهمیم ایام کنونی واقعا چقدر ضد احیای خانواده اند …