کتاب چای در غروب جمعه روی میز سرد می شود

حاصلش از عمر دقیقه­ای بود که به ساعت نگاه

کرد گفت: پنج دقیقه هنوز مانده است

ساعت را به عقب برد که دقیقه رخ ندهد

زمان رخ می­داد چاره­ای نبود

سرمایه­اش فقط پل­های شکسته در باران بود

. . .