مجموعه داستان «هرج و مرج محض» اثر وودی آلن، طنزپرداز، بازیگر، کارگردان، داستان‌نویس، فیلمنامه‌نویس و نمایشنامه‌نویس آمریکایی و برنده چهار اسکار برای بهترین کارگردانی و بهترین فیلمنامه است. فضای داستان‌های این کتاب عجیب و غریب و ذهنی است و می‌تواند خواننده را برای مدتی از دنیای واقعی و زندگی روزمره جدا کند و در دنیای فانتزی‌ای که وودی آلن خلق کرده غرق کند:

چند وقت پیش به رِگ هزارپا برخوردم. رِگ از رفقای پایهٔ بازی من از دوران جوانی بود، آن زمان که ویراستار بخش شعر عُق: مجلهٔ تخصصی اندیشه بودم. حقیقتش این است که ما دو نفر در کلوبی در خیابان لُرد کورزان در ورق‌بازی برای خودمان شاخی بودیم.

سر تقاطع خیابان پارک و خیابان هفتاد و چهارم ایستاده بودیم که هزارپا اعتراف کرد: «هر از گاهی یه سر میام شهرتون، بیشتر به خاطر کار. معاون امور مشتریان یکی از بزرگ‌ترین استخوان‌خانه‌های جزیرهٔ وایتم.»

می‌توانم بگویم نزدیک به یک ساعت گرم تجدید خاطرات بودیم. در تمام این مدت متوجه شدم که رفیقم هر از گاهی سرش را به سمت پایین و چپ خم می‌کند، گویی نوعی نوشیدنی را از چیزی همچون مخزنی پنهانی زیر تای یقه‌اش می‌نوشد. آخرسر پرسیدم: «تو حالت خوبه؟»

داستان‌های این مجموعه که تعدادی از آنها در مجله نیویورکر هم به چاپ رسیده‌اند، مانند آثار ادبی و سینمایی دیگر آلن، درونمایه‌ای طنز دارند و بسیاری از مسائل جامعه را نقد می‌کنند؛ اما فضای حاکم بر آنها مثبت و خوش‌بینانه است.