“فریدریش نیچه” در سال 1844 در لایپزیک پروس چشم به جهان گشود و پس از مرگ پدرش که یک کشیش لوتری بود، در خانه ای زندگی کرد که بخش اعظم ساکنین آن را اقوام مونث وی تشکیل می دادند.

او در سال 1869 توانست به عنوان جوان ترین فرد در تاریخ رشته ی لغت شناسی کلاسیک در دانشگاه بازل به تدریس بپردازد و تا سال 1879 که وضعیت جسمانی ضعیفش او را وادار به بازنشستگی کرد، این کرسی را حفظ نمود. “نیچه” هرگز نتوانست خود را از فروپاشی روانی که در سال 1889 داشت، باز یابد و یازده سال بعد از این اتفاق جان خود را از دست داد.

آثار “نیچه” از همان ابتدا مخاطبین زیادی را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار داد. “والتر کوفمان” که یک از نویسندگان پیشرو بر آرا و اقوال “نیچه” محسوب می شود، در مقدمه ی این کتاب بیان می دارد که تنها عده ی معدودی از نویسندگان در هر دوران، از ذهنی این چنین سرشار از ایده برخوردار بوده اند و همچنین عقاید تعداد اندکی از آن ها به اندازه ی “نیچه” مورد سوء برداشت و تفسیر اشتباه قرار گرفته است. اثر پیش رو، شامل ترجمه ی دقیق و کامل “والتر کوفمان” از چهار اثر بزرگ “نیچه” است که شامل “غروب بت ها”، “دجال”، “نیچه در برابر واگنر” و “چنین گفت زرتشت” می باشد.

بنابراین خواننده می تواند با خاطری آسوده به یکی از غنی ترین بررسی های صورت گرفته بر آثار “نیچه” که بیشتر از هر نویسنده ی در غرب، یا در هر ادبیاتی بد فهمیده شد، دست پیدا کند.