کتاب «مکتب عکاسی دوسلدورف» نوشته‌ی صالحه خوانساری از سوی نشر «زبان تصویر (کتاب پرگار)» منتشر شد.

کتاب «مکتب عکاسی دوسلدورف» که به بررسی و تجزیه و تحلیل آثار هیلا و برند بِکِر می‌پردازد، راهنمایی است برای شناخت بیشتر این مکتب و چرایی و دغدغه‌های حاکم بر آن. مکتب عکاسی دوسلدورف از جمله مکاتب هنری معاصر در زمینه عکاسی است که در شهر دوسلدورف آلمان شکل گرفت. بنیان‌گذاران این مکتب، زوجِ هیلا و برند بکر هستند که آن را در دهه‌ی ۱۹۵۰ پایه‌گذاری کردند. آن‌ها با عکاسی از سازه‌های صنعتیِ در حال انقراض و اشیای فراموش‌شده‌ی ساخته‌ی بشر نظیر سیلو‌ها، معادن و دهانه‌های آب در سرتاسر جهان و با نورپردازی‌های یکسان و ترکیب‌بندی‌های ثابت و عکاسی سرد و بی‌روح، سبک خاصی را در عکاسی به‌وجود آوردند.   بکر‌ها با بازگشت به مبانی دانش عکاسی نشان دادند که می‌توان عکاسی را همچون یک رسانه‌ی مستقل نگریست و توقع تحریک احساس مخاطب را از آن نداشت. به عقیده‌ی آن‌ها عکاسی می‌توانست صرفاً بازنمایی باشد. در آن دوران این نکته‌، یعنی توجه به نقش اصلی عکاسی، از فرط وضوح و سادگی فراموش شده بود. رفته‌رفته دیدگاه‌های آن‌ها شهرت بسزایی یافت.

  آکادمی دوسلدوف در فاصله‌ی دهه‌های ۱۹۶۰ تا ۱۹۸۰، مبنای جدیدی برای عکاسی سال‌های بعد خلق کرد. همین‌طور شاگردانی را تربیت کرد که امروزه شهرت جهانی دارند؛ اشخاصی نظیر آندریاس گرسکی، توماس روف، اکسل هوته، توماس اشتروث و کاندیدا هوفر.