کتاب من او را دوست داشتم

سرماي زمستان، سوناتي در کنج آتش شومينه، قطره اشکي که بر گونهي زني جوان جاري مي‌شود. دو دختر بچه که به خواب رفته‌اند. مردي که در سکوت شبي بيماه خود را فرو ميريزد، راز ميگشايد. و زندگي. [چه‌قدر بايد بگذرد تا آدمي بوي تنِ کسي را که دوست داشته از ياد ببرد؟و چه‌قدر بايد بگذرد تا بتوان ديگر او را دوست نداشت؟] [«حق اشتباه» ترکيب بسيار کوچکي از واژه‌ها، بخش کوچکي از يک جمله، اماّ چه کسي اين حق را به تو خواهدداد؟چه کسي جز خودت؟]