کتاب شرح سه دوره‌ ” قصرنشینی” سلین است،

اول ” زیگمارینگن” کاخ دودمان شهریاران نیمه‌افسانه‌ای هوهنتزولرن که منتهی اینک آخرین پناهگاه همه‌ پس‌مانده‌های توفان جنگ‌ دوم جهانی شده است.

پایانه‌ای که در آن زندگی هر روزه به ساعت‌شماری فرارسیدن به قول سلین، زمان، پخ‌پخ می‌گذرد.

دوره‌ دوم، زندگی زندان و دربه‌دری بدنامی و مطرودی است.

دوره سوم، دوره نهایی، زندگی سال‌های آخر سلین پزشک گوشه گرفته، با تک‌ و توک مریض‌هایی از خود او فقیرتر.

از دیدگاه مجموعه‌ آثار سلین قصر‌ به ‌قصر کتاب به تعبیری پایانی و ” حرف آخر” اوست. کتاب پیری سلین است، دوران هم پختگی و هم‌ امیدباختگی، اوج قوام و انسجام زبانی و از سوی دیگر نهایت شکاکی و صراحت نویسنده که در آن‌چه می‌بیند و می‌گوید دیگر هیچ جای مجامله و تعارفی نیست. هرچه هست یقین است، چه ما را خوش بیاید چه نه. قصر ‌به ‌قصر از هر نظر دو کتاب پیشین، سفر به انتهای شب و مرگ قسطی، را کامل می‌‌کند و با آن‌ها سه شاهکار بنیادین سلین را تشکیل می‌دهد.