کتاب عقده ادیپ اثری است از روژه پرون و میشل پرون-بورلی به ترجمه مریم خاقانی و چاپ انتشارات ثالث. این کتاب پیرامون عقده ادیپ، چگونگی شکل گیری و نظم یافتن آن و ریشه و پیشنه اش نگارش شده است. عقده ادیپ در حقیقت به رقابت عاطفی پسر در مقابل پدرش در تصاحب مادرش نسبت داده شده است.

حتی عادی ترین مشاهدات ما از کودکان نشان می دهند آن ها تا چه حد درباره مسائل جنسی کنجکاوند، به ویژه درباره تمام چیزهایی که بزرگسالان می کوشند از آن ها پنهان کنند. روشن است آموزش جنسی، که در جامعه مدرن ما امری عادی است و در قالب اطلاعات جنسی از سوی والدین، مدرسه، رسانه ها و غیره در اختیار کودکان قرار داده می شود، ابتدای قرن بیستم امری رایج نبوده است. کنجکاوی جنسی کودک در بیش تر موارد سرکوب و پرسش های او به احتمال زیاد با نگاه های سرزنش آمیز یا پاسخ های اسرار آمیز و به ندرت باور کردنی روبرو می شدند؛ بچه ها را از بازار می خرند، یا لک لک آن ها را می آورد، یا دکتر، یا در کلم پیدا می شوند! واکنش ها به فعالیت آشکار جنسی در کودک از این هم بدتر بود؛ خودارضایی یا بازی های جنسی کودکان به چشم کارهای «بد» نگریسته می شد؛ و هر گونه تربیتی که شایسته نام «تربیت» بود می بایست تحت عنوان اخلاقیات، یا بنابر افسانه معصومیت نخستین کودکی، با این رفتارها مبارزه می کرد.