اثری است از هارتموت رزا به ترجمه ی حسن پورسفیر و چاپ انتشارات آگه.

هارتموت رزا جامعه شناس آلمانی است که در کتاب پیش رو با ارائه ی نظریه ای انتقادی درباره ی شتاب و بیگانگی انسان در جامعه ی مدرن متأخر و همچنین با آسیب شناسی شرایط اجتماعی که مانع رسیدن انسان به زندگی مطلوب شده است تلاش می کند تا راهی برای خلاصی از شتاب روند ها و تحولات اجتماعی که ریشه در مدرنیته دارد و از حد و مرز حساس خود گذشته است پیدا کند.

همواره ترس از توقف کامل در سرعت بالا با جامعه ی مدرن همراه بوده است؛ این ترس باعث بیماری های ناشی از فرهنگ شده است مانند: پریشانی، سودازدگی، دل زدگی، ضعف اعصاب، یا امروزه شکل های گوناگون افسردگی. به نظر من تجربه ی سکون هنگامی رخ می دهد یا تشدید می شود که دگرگونی ها و پویایی ها در زندگی فردی شخص یا در جهان اجتماعی اش (به عبارتی در تاریخ فردی یا جمعی) دیگر به صورت زنجیره ای معنادار و جهت مند از تحولات، یعنی به صورت پیشرفت تجربه نمی شوند، بلکه به مثابه تغییر و تحول بی هدف و افسارگریخته تجربه می شوند.