اثری است از پیرز توردی به ترجمه مریم منتصرالدوله و چاپ انتشارات افق. قصه ای خواندنی، درگیرکننده، تاثر برانگیز، زیبا و تاثیر گذار از منطقه ای که درگیر انسانی خودخواه و متکبر شده است، کسی که قصد دارد تمام حیوانات را از بین ببرد تا همه مردم را به شکلی وابسته خود سازد و برای این کار نقشه ی شومی طراحی کرده است که مردم از تمام جانوران بترسند و آن ها را به او تحویل دهند. کستر، قهرمان داستان و پسر دوازده ساله ایست که برای نجات حیوانات تلاش و بازماندگان را جمع کرده تا شانس زنده ماندنشان را بالا ببرد. او گمان می کند که سفر پرماجرایش به پایان رسیده اما آن چه اتفاق می افتد نشان می دهد که پسرک هنوز در ابتدای مسیر پر پیچ و خمش است.

اما قبل از اینکه چیزهای دیگری ببینم، بچه گرگ یکهو وسط جمعیت می پرد. من دنبالش راه می افتم. کسی به ما توجهی نمی کند. انگار تو خواب راه می روند و متوجه ما نیستند.

اما چیزی که تفاوت دارد این است که قرار است تاکی متوجه ما نشوند. من کم مانده بین دو آدمی که دارند گاری ای را پشت سرشان می کشند له بشوم. آن ها ماشین های لباسشویی زنگ زده را روی هم جمع کرده و با طنابی بسته اند و پشت سرشان می کشند. آفتاب روشن ناگهان تبدیل به سایه می شود.

به بالا نگاه می کنم.

در وسط اردوگاه، کوهی از آشغال در میان جنگلی از آلونک های خاک گرفته و سقف های سستی که احاطه اش کرده، بالا رفته.

سردرگم و حیران مانده ام که این همه زباله از کجا آمده است که یکهو صدایی به گوشم می خورد.

«گرگ»