انسان های اولیه برای درست کردن بسترخواب، نخست علف به غارهای سنگی شان می بردند. بعد روش گره زدن را  آموختند و سپس با زیرو رو گذاشتن الیاف، حصیر بافتند.

ایرانی ها نزدیک به پنج هزار سال پیش حصیربافی می کرده اند. آن ها وقتی به استحکام الیاف تنیده شده بیشتر پی بردند، پارچه و سپس فرش بافتند.

باستان شناسان نشانه ها و ابزارهای بافندگی ایرانیان در عصر مفرغ (نزدیک به چهارهزار و پانصد سال پیش) را یافته اند و همین نشان دهنده ی تاریخ دیرینه ی فرش بافی در ایران است.