کتاب در محاصره احمق ها

تابه‌حال فکر کرده‌اید شما تنها فردد معقولی هستید که می‌توان حرف‌هایش را فهمید؟ یا سعی کرده‌اید با دلیل و منطق با همسرتان حرف بزنید ولی نتیجه‌ای فاجعه‌آمیز رقم خورده باشد؟ پاسخ‌های طولانی و بی‌سروته اعصابتان را خرد می‌کند؟ رفتار بی‌ادبانۀ همکارتان کفرتان را درمی‌آورد؟
شما تنها نیستید.
توماس اریکسون، نویسندۀ پرآوازه و متخصص ارتباطات، بعد از ملاقاتی وحشتناک با یک کارآفرین موفق که عمیقاً فکر می‌کرد یک مشت احمق دورش را پر کرده بودند، به درک و شناخت رفتار انسان‌ها پرداخت و سعی کرد بفهمد چرا برای برقراری ارتباط با برخی از افراد اغلب دچار مشکل می‌شویم.
این کتاب با روشی ساده و در‌عین‌حال نوآورانه به ما کمک می‌کند تا بر اساس چهار الگوی شخصیتی (قرمز، آبی، سبز و زرد)، شخصیت افرادی‌ را که با آنها در ارتباطیم ارزیابی کنیم و با بینشی که در اختیارمان می‌گذارد بتوانیم روش‌های تعامل و به‌اشتراک‌گذاری اطلاعات خود را با دیگران تطبیق دهیم. اریکسون به شما کمک خواهد کرد خود را بهتر بشناسید، مهارت های ارتباطی و اجتماعی خود را پرورش دهید، با اطمینان خاطر به رسیدگی به اختلافات بپردازید، پویایی رابطه خود با رئیس و تیمتان را بهبود ببخشید و به شما می‌آموزد در مدیریت و ارتباط با افراد، کاری کنید که آنها بهترین خودشان باشند.
و با کمی شانس، می‌توانید خاطرجمع شوید که شما آن فرد احمق نیستید!

درباره نویسنده کتاب در محاصره احمق ها

توماس اریکسون متولد 19 سپتامبر 1965 ، متخصص ارتباطات است. او با سازمان های در حال توسعه در زمینه ی رهبری و مدیریت کار می کند. وی بیش از پنج هزار مدیر اجرایی کارآمد تربیت کرده است. توماس چندین کتاب علمی مشهور در زمینه ارتباطات و رفتار انسان نوشته است.

 دربخشی از این کتاب می خوانیم:

توجه به محور دیگر و ایجاد ترکیب‌هایی براساس تمرکز هر رنگ نیز ممکن است. آبی‌ها و قرمزها هر دو وظیفه‌گرا هستند. بی‌شک علاقۀ قرمزها بیشتر به نتیجه است تا خود فرایند و آبی‌ها هم بیشتر دغدغۀ فرایند را دارند و معمولاً نتیجه را نادیده می‌گیرند، اما دست‌کم هر دو حرف یکدیگر را می‌فهمند. هر دو خود را وقف کار می‌کنند و تنها زمان محدودی را صرف گپ زدن دربارۀ فوتبال یا بازسازی خانه می‌کنند، شاید به‌استثنای وقت ناهار.

آن‌ها یکدیگر را به‌خوبی تکمیل می‌کنند. اگر این را به ماشینی تشبیه کنیم، یک قرمز گاز ماشین است درحالی‌که آبی ترمز آن است. هر دو برای رانندگی موفقیت‌آمیز ضروری هستند. نکته این است که هر دو پدال را هم‌زمان فشار ندهیم.

به‌همین ترتیب در گذاشتن یک سبز در کنار یک زرد منطقی وجود دارد. آهنگ کارشان متفاوت خواهد بود اما هر دو درمورد یکدیگر کنجکاوند. هر دو عقیده دارند آدم‌ها جالب و مهم هستند. درحالی‌که یکی از آن‌ها دوست دارد سخت نگیرد، دیگری دوست دارد خوش بگذراند. آن‌ها به‌راحتی هدف مشابهی پیدا خواهند کرد. فرد سبز به زرد اجازه می‌دهد هرقدر دلش می‌خواهد فضا داشته باشد. یکی صحبت می‌کند و دیگری گوش می‌دهد.

احتمالاً نتیجۀ خوبی می‌دهد. علاوه‌ بر این سبزها در آرام کردن زردهای کمی عصبی که گاهی اوقات نمی‌توانند آرام بمانند، مهارت دارند. البته این احتمال وجود دارد که آن‌ها زمان کافی به خود کار اختصاص ندهند اما اوقات خیلی خوشی را سپری خواهند کرد. اطرافیان آن‌ها ممکن است حس کنند آن‌ها فقط دارند خوش می‌گذرانند و واقعاً کاری نمی‌کنند. چون برای هر دو نه گفتن سخت است، شاید فکر خوبی باشد که پول زیادی را به آن‌ها نسپاریم.