حمور زیاده به دور از خوش باوری و بدبینی، با زبان غنایی و باشکوه داستان عشق بخیت به زنی سفیدپوست را خلق کرده است؛ زنی که از دوستی و همراهی با بخیت {که برده ای سیاه پوست است} آرامش می یابد، اما نمی تواند ازدواج با یک برده را تصور کند. درویش عاشق (شوق الدرویش) رمانی پربار و پراحساس است که رواداری، تعصب و آزادی را به شیوه ای فراتر از فضای تاریخی اش نشان می دهد. فایننشیال تایمز
رمان درویش عاشق اثری بزرگ و مهم و نقطه ی عطفی در تاریخ ادبیات سودان است. این رمان بر حجم گسترد ای از اسناد، مدارک و نیز منابع مهم و ارجاعات دینی اسلامی، مسیحی و گاه یهودی تکیه کرده است. همچنین اشعار عامیانه و کلاسیک عربی {با مهارت تمام} در متن رمان تنیده شده است. نکته ی شگفت انگیز اما کاربرد شیوه های بیان و سبک روایت پردازی است که حمور زیاده با چیره دستی و تسلط خیره کننده اش بر شگردهای روایت آن ها را به کار بسته است. سلوی بکر، نویسنده و منتقد مصری
درویش عاشق برهه ای سرنوشت ساز از تاریخ منطقه را می کاود. گاردین