«داستان‌های دوقلوهای خل و چل» دو کتاب است که دو تا پسر دوقلو و مامانشان توی‌اش زندگی می‌کنند. مامانشان اسم‌اش تاریک است. دوقلوها هم اسم‌های‌شان خیلی شبیه به‌هم. اسم یکی از قل‌ها، خل است، اسم آن یکی قل، چل.

خل و چل عاشق جنگولک‌بازی هستند، عاشق اختراع چیزهای به‌دردنخور، عاشق پرت‌وپلاگفتن، جفنگ بافتن، عاشق خرابکاری، عاشق خیال‌بافی. از اینکه آدم شده‌اند هم دل خوشی ندارند. اگر عنکبوت بودند، می‌توانستند تار بتنند. اگر مگس بودند، ویزویز پرواز می‌کردند. اگر صندلی بودند، کسی بود که رویشان بنشیند و اگر کتاب بودند، یکی آن‌ها را دست می‌گرفت و می‌خواند. راستی‌راستی آدم به چه درد می‌خورد؟