کتاب تلماک

کتاب تلماک دنباله‌ای است بر کتاب چهارم اودیسه که توسط فنلون نوشته شده است. تلماک همچون پدرش اولیس، که زمانی با سرگشتگی جهان را درنوردیده بود، در جستجوی پدر، جهان را می‌کاود. او فرزانگی و خرد را از پدرش به ارث برده است. «مینرو (آتنا)» ایزدبانوی فرزانگی، در چهرۀ پیری خردمند و هدایت‌گر، تلماک را آموزش می‌دهد و در ماجراهایی که در آن تلماک به دنبال یافتن پدر و پادشاهی است، دست او را می‌گیرد و راهنمایش است. به این ترتیب تلماک‌ در برخورد با آدمیان پرورش می‌یابد، در پیکار با دشمنانش شیوۀ نبرد را می‌آموزد. تلماک در قالب داستانی بلند و طولانی به ماجراهای گوناگون می‌پردازد. رخدادهایی تلخ و تراژیک به دنبال هم رخ می‌دهند و عشق و خطرهای عشق را در جلوه‌های مختلف آن روایت می‌کند. عشق شوریده و بی‌پروا، ورطۀ عشق ننگین و توفانی، عشق همراه با پارسایی در مقابل عشق‌های هوسناک و… .
علاوه بر عشق، اخلاق و سیاست از موضوعاتی است که فنلون، نویسندۀ کتاب، به آن‌ها می‌پردازد. اندیشه‌های اجتماعی از دیگر مضمون‌های «تلماک» است؛ فنلون کار روی زمین را ارج می‌نهد و بیهودگی و زیورپرستی را میوۀ زیان‌بار صنعت و سوداگری می‌داند و از آن‌ها بیزاری می‌جوید. برابری مردمان در بهره بردن از زیبایی‌های زندگی بر مبنای نیاز خانواده از دیگر مضمون‌های «تلماک» است.
برخی کتاب تلماک را با «قابوسنامه» مقایسه می‌کنند و مشابهت‌هایی بین این دو اثر یافته‌اند. این مشابهت از آن‌جا ناشی می‌شود که در کتاب «قابوسنامه»، «کیکاووس اسکندر» آیین مملکت‌داری و چگونگی زیستن را به پسر جوان خود آموزش می‌دهد و در «تلماک» نیز خردمندی کارآزموده، تلماک را در رابطه با آیین کشورداری راهنمایی می‌کند.
فنلون نویسندۀ برجستۀ فرانسوی در ۱۶۵۱ میلادی متولد شد. او یکی از برجسته‌ترین ادبای قرن هفدهم و هجدهم فرانسه محسوب می‌شود. آموزه‌ها و آثار ادبی او تاثیر زیادی بر ادبیات و همچنین آموزش و پرورش فرانسه گذاشت. او آثار متعددی دارد اما تلماک معروف‌ترین اثر اوست.