کتاب «تسلی‌ناپذیر» نوشته‌ی «کازوئو ایشی گورو» و ترجمه‌ی «سهیل سُمّی» است. ناشر درباره‌ی کتاب آورده است: «تسلی‌ناپذیر رمان عدم قطعیت است، آغازی ناگهانی، پایانی ناگهانی‌تر، شخصیت‌های این رمان و اتفاقات آن هر یک به‌جای روشن‌ترکردن ماجرا، بر پیچ‌وخم این “لابیرنت” هزارتو می‌افزایند. در این رمان داستانی تعریف نمی‌شود، بلکه انگار راوی کابوسی را تعریف می‌کند که شاید به داستانی دیگر مربوط بوده. “تسلی‌ناپذیر” گویی سایه‌ی یک رمان است و راوی آن در این عالم غرق در سایه گم است. سرتاسر داستان تلاش راوی است برای روشن‌ترکردن رازی که به نظر دهشتناک می‌آید، اما از آغاز تا به آخر رمان این عدم قطعیت است که بر خط به خط اثر سایه افکنده است.» در بخشی از کتاب می‌خوانیم: «لحظه‌ای درنگ کردم تا نفسم جا بیاید و نگاهی به محیط اطرافم بیندازم. خورشید بر فراز میدان به‌تدریج در سراشیبی غروب بود. همان‌طور که گوستاو هشدار داده بود، نسیم خنکی می‌وزید که هرازگاه سایبان‌های اطراف کافه را می‌لرزاند. اما به‌رغم باد، اکثر میزها اشغال بودند. بسیاری از مشتری‌ها به نظر توریست بودند، اما عده‌ی زیاد دیگری را هم دیدم که شبیه افراد محلی بودند، کسانی که زودهنگام محل کارشان را ترک کرده بودند و حین نوشیدن قهوه و خواندن روزنامه خستگی در می‌کردند.»