کیرکگور ترس و لرز را بهترین کتاب خود می دانست؛ او می گفت این کتاب برای جاودانه کردن نام من کافی است. «دیالکتیک تغزلی» او، هنر او در وادارساختن ما به حس کردن خصلت های ویژهٔ این قلمرو مذهب… هرگز چنین ژرف بر ما تأثیر ننهاده است، و نیز هرگز… روایتش تا این حد با شخصی ترین جدال هایش در پیوند نبوده است. اما همیشه نمی توان به آسانی اندیشهٔ کیرکگور را در ورای اندیشهٔ یوهانس دوسلنتیو… به تمامی به چنگ آورد. به گفتهٔ هیرش این دشوارترین اثر کیرکگور است که در آن بیش از هر اثر دیگر به هر وسیله ای در سرگردان کردن خواننده کوشیده است.