روتخر برخمان در كتاب تاريخ اميدبخش نوع بشر به طرح انديشه‌ها و دغدغه‌هاي خود درباره سرشت و ماهيت انسان مي‌پردازد. برخمان در اين كتاب به ماهيت انسان مي‌نگرد و مي‌گويد رويدادهاي تاريخي و شواهد علمي حكايت از اين دارند كه انسان نه موجودي خودخواه بلكه داراي سرشتي نيك و خيرخواه است و اگر فرصتي دست دهد رفتارهاي نوع‌دوستانه از خود نشان خواهد داد. به عقيده او، انسان بيش از آنكه – به تعبير هابز – موجودي باشد كه براي منافع خود حاضر است است با همه بجنگد، ماهيتي دارد كه براي نجات همنوع خود، دست به جان‌فشاني و فداكاري مي‌زند.