نودل همیشه دوست داشت چیزی ببافد.
او حتی جمله ی مخصوص بافتن را هم بلد بود:
یکی از زیر… یکی از رو…
یکی را بکش… بگذار رو…
پس وقتی او یک کلاف کاموای پشمی پیدا کرد شروع کرد به بافتن و بافتن و بافتن اما خودش را هم در میان بافتنی خیلی بزرگش بافت و به دردسر افتاد.