بگذارید همین جا همین حالا تکلیفم را با شما روشن کنم: این چیزی که می نویسم دفترچه خاطرات نیست، “شرح حال” است. تازه همین هم فکر مامان بود، نه فکر من! اما اگر او فکر میکند که قرار است من این جا از “احساساتم” یا همچین چیزهایی بنویسم، فقط به این خاطر بود که به این نتیجه رسیده ام که وقتی بزرگ و پول دار و مشهور شدم، این شرح حال به دردم میخورد. اما حالا توی مدرسه بین دوتا خنگ گیر افتاده ام. امروز اولین روز مدرسه است، برای همین برای وقت گذرانی شروع کردم توی این دفترچه چیز نوشتن. شما هم اگر فکر کرده اید که توی این دفترچه هی می خوانید “دفترچه خاطرات عزیزم” یا “دفترچه خاطرات محبوبم” کور خوانده اید!