کتاب قذافی ظهور تا سقوط

معرفی کتاب قذافی ظهور تا سقوط

کتاب قذافی شرحی فوق‌العاده خواندنی  از آغاز تسلطش بر لیبی در 1969 تا اعدام بیرحمانه‌اش در اکتبر 2011. کتاب به خوبی تمرکز خود را بر روی دیکتاتور لیبی، ایدئولوژی‌اش و اقداماتش حفظ می‌کند.

این اولین کتابی است که به طرزی ماهرانه ماجرای خلق‌، اجرا و نابودی جماهیری قذافی و پیامدهای فاجعه‌بار آن برای چند نسل از لیبیایی‌ها را شرح می‌دهد. این کتاب حکایت منسجمی از تاریخ 42 سالهٔ یک رژیم دیکتاتوری و جامعه‌ای است که مدام در حال تغییر بوده.

درباره کتاب قذافی ظهور تا سقوط

اطاعتِ بی‌چون و چرای ادریس، پادشاه لیبی، از غرب چیزی بود که بسیاری از جوانان لیبیایی از آن نفرت داشتند. یکی از این جوان‌ها دانش‌آموز بدوی پانزده‌ساله‌ای بود به اسم معمر قذافی. او پسر یک بُزچرانِ صحرانشین بود که از مدتی قبل به خاطر نظرات سیاسی تندش در مدرسه‌اش به شهرت رسیده بود.

این نوجوان به افکار و عقاید عرب‌ـ ملی‌گرایانه تمایل زیادی پیدا کرده و بُتِ پرستیدنی‌اش جمال عبدالناصر رئیس‌جمهور مصر بود. عبدالناصر که در ژوئیۀ ۱۹۵۲ توانسته بود فاروق، پادشاه شهوتران و فاسد مصر را ساقط و مجموعه‌ای از اصلاحات شبه‌سوسیالیستی را در کشور اِعمال کند آرزوی تشکیل یک کشور بزرگ عربی را در شمال آفریقا داشت.

این کشور پان عربی از مراکش در ساحل اقیانوس اطلس شروع می‌شد و به ترتیب الجزایر، تونس، لیبی و مصر را در بر می‌گرفت. این کشور بزرگ عربی که قرار بود به صورت طبیعی با سرزمین‌های عربی خاورمیانه نیز درهم بیامیزد، باید توسط خود جمال عبدالناصر رهبری می‌شد.

قذافیِ جوان شیفته و مسحور این آرمان عرب‌ـ ملی‌گرایانه شده بود. او و دوستان نوجوانش دوست داشتند تا هر چه زودتر ادریس را از تخت سلطنتی‌اش پایین بکشند تا بلکه نقشی در آرمان مهیج عبدالناصر ایفا کنند.

کتاب قذافی با الگوبرداری از عبدالناصر تصمیم گرفت به ارتش بپیوندد و با سازماندهی افسران شورشی علیه پادشاه کودتا کند. قذافی پس از تحصیل در یک مدرسۀ آموزش نظامی در بریتانیا به کشور بازگشت و گروه مخفی «جنبش افسران اتحادطلبِ آزاد» را پایه گذاشت.

او نام این گروه را از سازمان «افسران آزاد» مصر که عبدالناصر پایه‌گذارش بود به وام گرفته بود. قذافیِ جوان چندان از دوران اقامتش در انگلستان لذت نبرد. به نظرش ترافیک آن‌جا بسیار پرسروصدا و میکده‌هایش بسیار وقیحانه بود. به همین خاطر، از بازگشت به خانه احساس خرسندی می‌کرد.