کتاب قهرمانان تاریخ

ویل دورانت در تاریخ ۵ نوامبر ۱۸۸۵ در نورث آدامز ماساچوست در خانواده‌ای کاتولیک و کانادایی فرانسوی متولد شد. در دوران جوانی، او ابتدا قرار بود کشیش شود، با این همه، این شغلی نبود که برای آن زاده شده باشد. او با اینکه می خواست کشیش شود، اما در دانشگاه، بیشتر دانش ها، از زیست شناسی گرفته تا آموزش و پرورش را تجربه کرد و سرانجام پس از خواندن کتاب “اخلاق” اسپینوزا به سراغ فلسفه رفت، آن را تا دکترا ادامه داد و استاد دانشگاه شد و در زمان استادی کتاب تاریخ فلسفه اش را نوشت.

او چهار سال پیش از مرگش کتابی را شروع کرد که آخرین کتاب وی نام گرفت. این پروژه از دل آرزویی برآمد که او با همسر و دخترش در میان گذاشت؛ اینکه خلاصه ای از تحسین شده ترین کتابش “تاریخ تمدن” ارائه دهد.

دورانت بهترین راه برای فهم مشکلات امروز را مطالعه گذشته می دانست، جایی که می توان حقیقتا طبیعت وجود انسان را دریافت. این دیدگاه، همان چیزی است که از صفحات ” قهرمانان تاریخ ” ساطع می شود. در این کتاب به نظر می رسد یک ویل جیمز دورانت جدید و شاداب بدوه هیچ واهمه ای، به ما از مسائلی مانند جنسیت؛ سیاست و دین صحبت می کند. همچنین این کتاب برنده ی جایزه پولیترز و مدال آزادی شده است.

در قسمتی از این کتاب می خوانیم:

“تمدن چگونه با وجودِ طبیعت ذاتی شکارگری نهادینه در مرد توانست رشد کند؟ او برای تخفیف این صفات تلاشی نکرد، بلکه به این نتیجه رسید که نظام اقتصادی به غرایز طماعانه و برتری‌طلبی برای بقا نیاز دارد. می‌دانست که هیچ فرد یا دولتی نمی‌تواند بدون اشتیاق به جنگ برای محافظت از خود، تا مدت زیادی باقی بماند. این را می‌دید که هیچ اجتماع، نژاد یا دینی بدون تولیدمثل زنده نمی‌ماند، اما این را می‌دانست که اگر مانع حرص نشود، دزدی‌های کوچک به جنایات بزرگ بدل شده، فساد سیاسی رخ می‌دهد و در پی انباشت ثروت، انقلاب به وقوع می‌پیوندد.”