کتاب «قمارباز» نوشته‌ی «فیودور داستایوسکی» را «صالح حسینی» به فارسی برگردانده است. این رمان برای نخستین بار در سال 1866 منتشر شده است. قمارباز روایتی است از تجربه‌ی تلخی که برای داستایوسکی و در جریان اقامتش در خارج از روسیه پیش آمده است.

در توضیح پشت جلد کتاب آمده است: «عادت به دیکته کردن، تاثیر آرامش‌بخش همکار جوان منضبط، و اطمینان بدین که رمان قمارباز سر موعود تمام خواهد شد، تغییری معجزه‌آسا در خلق‌وخو و رفتار داستایفسکی پدید آورد. سال‌ها بعد، در آغاز دهه دوم قرن بیستم بود که زن قهرمان این ماجرا خاطرات خود را از روی یادداشت‌های تندنویسی‌اش باز نوشت؛ و رنگ و لعاب احساساتی آن به نظر همچون داستان‌های ساختگی و ساده‌لوحانه مردم‌پسند می‌آید. اما واقعیت‌های اصلی ماجرا روشن و بی‌چون‌وچرا هستند. روز 30 اکتبر که چهل‌وپنجمین سالروز تولد داستایفسکی بود کار تقریر قمارباز، رمانی تقریبا شامل چهل هزار کلمه که در بیست‌وشش روز نوشته شده بود، به پایان رسید؛ در سوم نوامبر داستایفسکی نخستین‌بار به دیدار آنا گریگوریونا و مادرش رفت و روز ۸ نوامبر با بیم و امید از او خواستگاری کرد و جواب مثبت گرفت. به قول شاعری روسی: «این ازدواج خوش‌یمن‌ترین اتفاق برای ادبیات جهان بوده است.» چهارده سال آخر حیات داستایفسکی با آرامش نسبی گذشت و از لحاظ خلاقیت بسیار پرثمر بود. در ایجاد این تحول آنا بزرگ‌ترین تاثیر را داشت.» کتاب حاضر را انتشارات «نیلوفر» منتشر کرده است.