داستان رمان «خواهران تاریک»، درباره یک پسر نوجوان و مشکلات او در دوران بلوغ است و نویسنده در خلال داستان، از بحران‌های روحی این شخصیت در این دوره، ترس‌ها و اضطراب‌های عینی و ذهنی ناشی از تغییرات ناگهانی جسم و روح، اختالات رفتاری در برخورد با والدین، بحران هویت، تغییرات جسمی و دردهای بلوغ گفته است.

این رمان از ۳ بخش یا «پاره» تشکیل شده است که به ترتیب عبارت اند از پاره اول: سودوکوی قاتل، پاره دوم: در میان اشباح و پاره آخر: خواهران تاریک. این کتاب، یک رمان روانکاوانه را برای مخاطبان نوجوان در بر می گیرد.

در قسمتی از این رمان می‌خوانیم:

هنوز کلید را تو قفل نچرخانده‌ام که مامان از آن طرف، در حیاط را باز می‌کند. ماسک به صورتش زده و تو آبپاش کوچکی سم و آب قاتی می‌کند. دست‌هاش می‌لرزند. با خودش تکرار می‌کند: «وحشتناکه… وحشتناک…»

دنبالش می‌روم تو گلخانه. شبیه کابوس است. صدها حلزون ریز و خاکستری چسبیده‌اند به گوشه و کنار گلدان‌ها و گل‌های محبوب مامان. هر کدام اندازه نصف یک کفش دوزک‌اند. نقطه نقطه‌های کبود، شبیه زگیل، روی برگ تمام گل‌ها را پوشانده‌اند. به ردیف گلدان‌های توت فرنگی نگاه می کنم. بیشتر توت فرنگی‌ها نیم رس شده‌اند. لکه‌های قرمز و صورتی لای برگ های گرد و سبز. مامان آرام هلم می دهد بیرون و می گوید: «انگار از آسمون ریختن شون پایین.»

بی اختیار از سقف باز گلخانه به آسمان نگاه می کنم. پرنده ای سیاه آن بالاها پرواز می کند. نقطه ای سیاه. مامان سم را ریزریز روی برگ ها و پای گلدان ها می‌پاشد.

تو حیاط منتظر می مانم. چند دقیقه بعد می آید بیرون و زیر لب با خودش حرف می زند و کلمه هایی نامفهوم زمزمه می کند…